Een moment geduld. We zoeken het geschikte aanbod in Toscane voor je…
Wat je MOET weten over Italiaanse tradities en feestdagen
Als er één land is waar het naleven van tradities meer regel dan uitzondering is, dan is het wel Italië. Iedere stad heeft een patroonheilige die gevierd moet worden, de kerstdagen zijn net zo heilig als de Paus in Rome en er gaat geen zondag voorbij dat er uitgebreid wordt geluncht, want het is immers zondag. Over Pasen, Pinksteren, Valentijnsdag, de Dag van de Arbeid, de internationale dag van de Vrouw, de dag van de Onafhankelijkheid en de dag van de Republiek nog niet gesproken…
Feestjes en tradities? Daar weten ze in Italië wel raad mee!
En het is wel handig om te weten wanneer die dagen zijn en wat dat betekent voor het dagelijks leven. Het korte antwoord: er is veel gesloten of er wordt gestaakt. En dat biedt dan weer uitkomst om bij mooi weer naar zee te gaan of te genieten van de stad. Tenminste, als er iets open is. Vaak kiezen de Italianen ervoor om een ‘ponte’ (een brugweekend) in te lassen en een paar dagen de deur uit te gaan. Voor lekker eten of mooie concerten. Of toch een bezoek aan dat ene museum dat wel van de gelegenheid gebruik maakt om open te zijn en een spectaculaire tentoonstelling heeft.
Natuurlijk gaat jouw gids je daar wat ins en outs over verstrekken in dit artikel, want de regio Toscane? Ach, die houdt wel van een feestje.
San Valentino
En dat feestje begint al redelijk aan het begin van het jaar. Als de Befana eenmaal op haar bezem is weggevlogen en menig Italiaans kind is verwend met cadeautjes en een hoeveelheid snoep waarvan de tandarts gerust twee weken langer op vakantie kan, begint het te kriebelen: de bijzondere dagen komen er weer aan. En dat begint met San Valentino. Valentijnsdag.
De straten puilen uit van de rozenverkopers en menig straatartiest zal zijn ‘normale hits’ inruilen voor de mooiste Love Songs om een extra dimensie te geven aan deze, voor Italianen, bijzondere dag. Maak een mooie wandeling, reserveer een fijn restaurant en sluit de dag af op het Piazzale Michelangelo met prachtig uitzicht en een heerlijk glaasje bubbels uit de Veneto regio.
Pasqua con chi voi
Met Pasen naar Toscane? Hartstikke leuk! Een paar dagen buitenshuis. Jouw landgenoten zullen er waarschijnlijk hetzelfde over denken.
In Florence vindt dan de ceremonie van de Scoppio del Carro plaats. Een traditie die al meer dan 350 jaar bestaat. Onder luid ceremonieel wordt de kar het Piazza del Duomo opgereden en direct na de Paasmis in de Dom, wordt door middel van een grote explosie en veel vuurwerk de Duivel verdreven en kan het Paasfeest beginnen.
Terwijl de Paus vanuit Rome iedereen een ‘Buon Pranzo’ toewenst kun jij gaan genieten van jouw Paaslunch. Er zijn een aantal adresjes in de stad waar je typisch Florentijnse streekgerechten kunt eten, waaronder bij een favoriet restaurant van je gids: San Michele all’Arco.
Na de paasdagen…
Wordt het vanzelf 25 april wat de Dag van de Bevrijding is. La Giornata della Liberazione. En dat betekent naast een vrije dag ook ruimte voor bevrijdingsconcerten en heerlijke aangelegenheden om te aperitieven in de stad. Vaak organiseert het Teatro Verdi van Florence een prachtig bevrijdingsconcert met veel klassieke muziek uit de glorietijden van Verdi, Donizetti en Puccini.
Notte bianca
Aan de vooravond van de Dag van de Arbeid (1 mei) vindt de Notte Bianca plaats: de witte nacht, waarin alle winkels en kroegen de gehele nacht open zijn. Je zult begrijpen dat er flink wordt gefeest en tot zeer vroeg in de ochtend in de stad gehangen.
Dus de eerste mei is Florence in al haar egards aan het uitbrakken. En jij als toerist doet waarschijnlijk niet anders, als je het echte Florentijnse nachtleven wilt ontdekken!
Hou er rekening mee: 1 mei is echt alles dicht. “Dag van de Niet Zo Arbeid” zouden we het beter kunnen noemen. Sommige musea kunnen ervoor kiezen om wel open te gaan, maar een trekpleister als het Uffizi houdt haar deuren wijselijk gesloten.
Festa della Repubblica
Twee juni. Zet hem in de agenda, want dan is het écht feest in het land. Het feest van de Republiek (te vergelijken met Koningsdag in Nederland) wordt groots en meeslepend gevierd in heel Italië.
Als ’s ochtends de straaljagers met de nationale driekleur over Italië zijn gevlogen en het Altare della Patria in Rome figuurlijk hebben gekust, gaan de Italianen de stad in. Iedere regio organiseert zo zijn concerten, waarvan het grootste natuurlijk in Rome. Bij San Giovanni staan dan honderdduizenden mensen. Ook in Toscane is er veel te beleven op het gebied van muziek en cultuur, hou daarvoor even de website van de Regione Toscana in de gaten.
Patroonheiligen
Iedere stad heeft er één en dat vraagt natuurlijk om een vrije dag. Voor de Florentijnen is deze heiligerd San Giovanni. De heilige Jan. En op 24 juni wordt deze Jan dan ook zeer geërd. Onder toeziend oog van duizenden Florentijnen. Met een groots en spectaculair vuurwerk achteraf, dat zeer de moeite waard is om mee te maken! Neem lekker wat te eten mee en een goed glas wijn, zorg dat je op tijd je positie inneemt en laat je overweldigen door een prachtig vuurwerk.
En dan tot slot… (voor nu) Ferragosto
Van half juli tot half september (breed genomen) doet werkend Italië de deur achter zich dicht en worden de bureaus en de computers ingeruild voor ligbedjes en heerlijke lunches aan het strand. Hou daar rekening mee als je in augustus op vakantie gaat. Zeker op 15 augustus, dan is het Ferragosto, de officiële aftrap van de vakantie die dan eigenlijk allang begonnen is.
In Noord-Italië en Toscane is er dan vrij weinig te beleven. Natuurlijk zijn de Kerken open en hier en daar een museum (er zijn natuurlijk wel toeristen), maar Italianen zitten massaal aan de kust waar het beter uit te houden is dan in de bloedhete binnenstad. Florence bijvoorbeeld is ’s zomers de warmste stad van Italië omdat het geklemd zit tussen de Toscaanse heuvels. Hierdoor verlaat de warmte de stad niet meer en kan de gevoelstemperatuur oplopen tot +35 graden. Kun je toch beter in Forte dei Marmi of Viareggio zitten, waar je dag bestaat uit liggen, eten, zonnen en mensen kijken. Zoals vele Italianen dat ook doen.