Monumentale kastanjebossen bij Monte Prato Fiorito

De berg Prato Fiorito (1297 mtr) domineert het achterland van Bagni di Lucca. De berg is opvallend omdat er geen enkele begroeiing is. Prato Fiorito betekent prato – weide of veld en fiorito – bebloemd. In het voorjaar is deze kale berg compleet bedekt met wilde bloemen in een pallet van vele kleuren.

Er bestaan vele legenden over de Prato Fiorito, die door zijn bijzondere vorm tot veel verbeelding heeft geleid. Zo zou in La notte di San Giovanni (de nacht van San Giovanni) de duivel en heksen zich op deze berg verzamelen en daar als een orkaanwind rondtollen. Al eeuwen staat deze nacht symbool voor magie, mysteries en bijgeloof en wordt jaarlijks gevierd in Toscane.

Excursie naar de Prato Fiorito

Wie een excursie wil maken naar de Prato Fiorito vertrekt vanuit Bagni di Lucca en rijdt richting Montefegatesi. Een tocht van ongeveer 25 minuten. Na een bochtige bergweg van ongeveer 16 kilometer zie je de gele borden Prato Fiorito.

Tijdens de route is de kale berg al te zien, zodat je je al kan inbeelden hoe het is om daar bovenop te lopen. Voordat je de doorgaande weg verlaat en de laatste drie kilometer de gedeeltelijk onverharde maar goed begaanbare weg afkachelt naar de voet van de berg, zie je links nog even een glimp van het betoverende dorpje Montefegatesi.

Op het laatste stuk weg staan nog enkele oude huisjes van de vroegere herders van Albereta. (De naam van dit gebied). Sommigen zijn omgebouwd tot een agriturismo: erg populair onder de Italiaanse vakantiegangers.

De kale berg beklimmen

Een kruis markeert dat je het einde van de autoroute hebt bereikt. Parkeer de auto en trek je wandelschoenen aan, doe de rugzak om en je bent klaar om de kale berg te beklimmen. Of voor de goedgetrainden, te bewandelen.

Het pad loopt door hoog gras maar is goed te volgen. Een stijging naar de top van 200 meter en je bent voortdurend omringd door prachtige uitzichten. Op de top aangekomen gaat het cliché ‘Op de top van de wereld’ vast door je heen’.

Voor wie meer beschut wil lopen en de steile klim niet wil maken, kan ook om de berg heen lopen. Deze route duurt ongeveer vier uur voordat je in het volgende dorp aankomt. Met deze wandeling is het handig om met twee auto’s te rijden. Een auto op het eindpunt te parkeren in Cembroni en later de eerste auto weer ophalen op het vertrekpunt.

Anders volgt er nog een lange wandeling over de doorgaande weg. De weg is niet aangegeven met benummering, maar het traject is goed onderhouden dus het is een kwestie van de weg volgen. Elk jaar vindt op deze weg de mountainbike rally plaats.

Grote variëteit van planten en bomen

Op deze route is een grote variëteit van planten en bomen te zien. Wie geluk heeft, ziet ook wildlife. Zo dook er tijdens onze wandeling vlak voor ons een enorme roofvogel in het gras om er een anderhalve meter grasslang uit te grijpen. Al spartelend vloog het tweetal weg.

In de berm groeit wilde tijm, brem, wilde roos, klaprozen, lelies, wilde orchidee, narcissen, mint en vergeetmijn nietjes.

Onderweg staan een aantal lege hutten van steen. Enkelen worden opgeknapt en in de zomermaanden tijdelijk bewoond door Italianen. De laatste vaste bewoner van de Prato Fiorito was Giuseppe, een kluizenaar/herder. Hij is een aantal jaren geleden in zijn hut gestorven omringd door zijn kudde geiten en trouwe hond, zonder ooit in de bewoonde wereld te hebben geleefd.

Onderweg zijn er een aantal bergstroompjes. Je kan het water drinken al raad ik wel aan om te controleren of er niet iets levends mee de fles instroomt.

Oeroude kastanjebomen

De opvallendste vegetatie zijn de oeroude kastanjebomen. Tijdens de route zijn er verschillende selva catagnile, van oudsher gecultiveerd bosland waar kastanjebossen staan. Deze bossen zijn in vroegere tijden geplant als boomgaard met als doel kastanjes te produceren voor voedsel.

De dikste bomen dateren uit de 15de eeuw. De wijdste stamomtrek is maar liefst 7 meter. Het zijn geen sequoias maar deze omvang maakt zeker indruk. In de meeste kastanjebomen is ooit de bliksem ingeslagen maar dat heeft de bomen niet belemmerd tot verdere groei.

Tijdens de tweede wereldoorlog was de kastanje het enige voedsel voor de partisanen (de verzetstrijders tegen de Duitsers) die zich in de bergen schuihielden. In die tijd waren de gerechten van kastanjes het armenvoedsel van de bevolking. Na de oorlog lagen de kastanjebossen er verlaten bij.

Sinds een paar jaar worden de bomen door de gemeente Bagni di Lucca beschermd. Ooit was de kastanje de hoofdactiviteit van deze omgeving. De kastanjes werden vermalen tot meel. Dit werd gedaan in speciale molens. Eerst werden de kastanjes gedroogd. In een zogenaamde metato, een klein stenen huisje, werden de kastanjes onder vuur geroosterd tot ze droog genoeg waren om te vermalen.

Deze oude traditie wordt nog steeds in ere gehouden tijdens de jaarlijkse Sagra di Castagne, het kastanjefestival. Tijdens dit openlucht festival maakt de bevolking allerlei gerechten op basis van kastanjemeel. Tegenwoordig zijn de gerechten van de kastanjes hooggewaarderde delicatessen.

Er worden zoete gerechten van gemaakt. Of hartige taarten zoals de castagnaccio. Maar ook pannenkoeken, verse pasta of verse gnocchi, soepen, of brood worden gemaakt van het kastanjemeel.

Een echte aanrader voor wie in Toscane op vakantie gaat!

Rosi

Eigenaar van Rosi Lucca horseriding | Ik ben Rosi en woon sinds 2003 in Bagni de Lucca, Toscane. De eerste jaren heb ik als reisleidster gewerkt voor OAD en SRC. Het gidsen door heel Italië heb ik na 5 jaar ingeruild voor het gidsen te paard. Sinsdien werk ik als gids, tolk en PR op een ranch nabij Lucca. Verder verhuren wij vakantiewoningen en organiseren yoga retreats. Na al die jaren ben ik nog steeds betoverd door de schoonheid van het landschap, de pure natuur, de cultuur en de vriendelijkheid van het volk.

Alle blogs van Rosi

Rosi