De vinger leggen op La Dolce Vita

Zijn Italianen op zoek naar het eeuwige leven? Nee, ik denk het persoonlijke niet. Ik denk alleen wel dat ze de kwaliteit van leven hoog in het vaandel hebben staan. Als er geleefd moet worden, dan moet het ook wel goed zijn.

Waarom semi-Fransen Italië niet snappen

Zag je hem laatst ook? De ‘Franse’ wijnboer die ineens door Italië trok in een open Fiatje? In een mengeling van de Franse en Italiaanse taal zich verstaanbaar probeerde te maken en met die clowneske aanpak dorpjes bestierde, op zoek naar eten en wijn?

Toen hij nog à la Carte en volledig in de ‘olie’ door Frankrijk trok, kon ik hem wel waarderen: in zijn eigen habitat Frankrijk laten zien, al slurpend door de wijngaarden heen. Je zou er spontaan dorst van krijgen.

In Italië had ik dat gevoel niet. Logisch ook, want de Franse standaard van leven is anders dan de Italiaanse. En ook al gaat Ilja Gort op zoek naar La Dolce Vita, hij komt er maar mondjesmaat achter. Dat komt omdat hij een heel ander beeld heeft van wat La Dolce Vita inhoudt.

Tuurlijk: zon, eten, mooie en echte producten, kunst, cultuur, goed kleden en op zijn tijd een glas wijn horen daar bij. En onderdeel van La Dolce Vita is dan ook dat iedere regio zijn eigen specialiteiten heeft. Zo bezoekt Ilja Napels waar hij een echte Napoletaanse pizza eet en is hij in Bologna voor de “Spaghetti alla Bolognese” die niet bestaat, want het is gewoon een Tagliatelle al Ragù.

Onbegrijpelijk is alleen dat hij vol gas door Toscane rijdt, zonder te stoppen om wat van de lokale kaas, ham en andere lekkernijen te proeven.

Dus, daarom vandaag: een greep uit de lokale agriturismi, waar je gewoon lekker moet gaan proeven en eten.

Van het platteland naar de stad

Vaak hebben de beetje bekende restaurants in de Toscaanse steden een eigen fattoria, boederij, waar ze hun producten vandaan halen. In mijn hometown Florence zitten een aantal geweldige restaurants die in de Valleien van Toscane hun schatten hebben bewaard. Ik zet er een drietal op een rij:

Cantinetta il Borro

De Borro. Aan de lungarno, vlakbij de Ponte Santa Trinità vind je deze culinaire parel. Wijn, vlees, groenten, olijfolie: het komt allemaal van eigen land. Proef je dat? Nou en of.

Ik ben in dit restaurant echt plat gegaan op de steak tartaar die zo onwijs lekker was: puur, zachte smaken met een kleine tinteling op de tong achteraf. Daarbij dronk ik een glas van, hoe kan het ook anders, een heerlijke rode wijn van de Borro. De huiswijn als ik mij niet vergis. Het was goddelijk.

Een paar maanden later reed ik door Toscane (richting Arezzo) en zag ik ineens wegwijzerbordjes met “Il Borro” erop. Daar moest ik natuurlijk even stoppen. Een prachtige rondleiding, wijnproeverij en fijne lunch volgden.

San Michele all’Arco

San Michele is een tweede parel waar je graag een middag gaat zitten.

Ooit ben ik er binnen gewandeld tijdens de paasdagen voor een uitgebreide lunch met mijn familie. Toen al werd ons verteld over de Fattoria ten zuiden van Florence, in Scandicci, waar de varkentjes nog vrolijk worden gevoed en gemest, olie wordt gemaakt en de tomaten vers worden geplukt.

Een pure smaaksensatie en een overweldigende hoeveelheid aan eten, texturen, kleuren en vormen. Alles zo puur en zo eerlijk mogelijk. Zonder pesticiden of andere narigheden.

San Michele maakt ook zijn eigen wijnen. Bijzondere blends van bijvoorbeeld 50% Chardonnay en 50% Trebbiano. Of een prachtige combinatie van Sangiovese en Morellino. Een waar genot, geloof me. En als je dan de middag afsluit met heerlijke Vin Santo (die Ilja overigens ook dronk, maar hij had een heel oude en wij een heel jonge) met de cantuccini uit de regio, weet je waarvoor je het allemaal doet: heerlijk genieten in Italië.

Fattoria La Maione / Ristorante Lo Spaccio

In de buurt van Fiesole zit deze geweldige Fattoria. Mooi gelokaliseerd met uitzicht op het wonderschone Florence. Fiesole is klein, pittoresk en de Fattoria ademt dan ook de sfeer van het dorpje. Geweldig eten kun je hier absoluut. Zeker de in olijfolie gedrenkte tuinbonen zijn een absolute aanrader.

Op een mooie, zonnige zondagmiddag is er niets zo fijn en leuk als daar een middag te zitten en je te laven aan de stilte, de prachtige vergezichten en te weten dat de schoonheid van de regio, je na enkele minuten ook bord geserveerd gaat worden.

Als je geluk hebt, wil er wel eens live gezongen worden in de fattoria. Mocht je geen zin hebben om de countryside in te gaan, dan is er Ristorante Lo Spaccio in Fiesole, waar je deze smaken gewoon kunt ervaren. En geloof me, het is het meer dan waard.

La Dolce Vita

Zijn Italianen op zoek naar het eeuwige leven?

Nee, ik denk het persoonlijke niet. Ik denk alleen wel dat ze de kwaliteit van leven hoog in het vaandel hebben staan. Als er geleefd moet worden, dan moet het ook wel goed zijn.

Je begrijpt dat daar dan ook waar de enorme passie voor en de hoge kwaliteit van het eten vandaan komt. Daar waar vaak gezegd wordt dat Italianen niet gestructureerd en georganiseerd zijn, als het om het bewaken van hun producten gaat, zijn ze het wel. En hoe: er zijn zoveel consortia om de Chiantiwijn te beschermen, de juiste certificering toe te kennen aan de Parmezaan en de Pecorino, als mede aan de olie, olijven, focaccia etc.

Dat is wat mij betreft ‘La Dolce Vita’: teruggaan naar de essentie van datgene wat je eet, ziet, ruikt, voelt en hoort.

Toen ik bijvoorbeeld bij de Fattoria van de Borro zat te eten en dat prachtige uitzicht over Toscane zag, met een bijbehorende zonsondergang waardoor het landschap in vuur en vlam stond, kwam dat gelukzalige gevoel van voldoening en vervulling naar boven. En ik denk dat vervulling en goed in je vel zitten ervoor zorgen dat je ook goed oud kunt worden.

Dus, nogmaals, zijn Italianen op zoek naar het eeuwige leven? Nee, maar ze weten wel goed voor zichzelf te zorgen en dat leidt ertoe dat ze het lang kunnen uithouden.

Reinout Bosman

Reinout Bosman is een veelzijdige internationale spreker, schrijver en marketeer. “Al jaren ben ik gefascineerd door Italië en al haar facetten en schoonheden. Op jonge leeftijd ben ik verliefd geworden op Toscane, waar ik al een aantal jaren woonachtig ben. Als ‘import-Toscaner’ leer ik iedere dag weer van deze rijke en charmante regio.”

Alle blogs van Reinout Bosman

Reinout Bosman

International Pitch & Speaking coach for Startups, CEO's, Governmental organizations and NGO's. Moderator and Opera singer